ماجرای کشته شدن دو محیط بان زنجانی چیست؟ - مجله همراهان

آنالیز و پیگیری ها در نهایت نشان می دهد که محیط بانان در منطقه فیله خاصه زنجان با گلوله سلاح جنگی به شهادت رسیده اند. این ماجرای شهادت مهدی مجلل و میکائیل هاشمی به نقل از جمشید محبت خانی، فرمانده یگان حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست است.

محبت خانی می گوید: بعد از ساعت 7.30 عصر که دیگرمحیط بانان پاسخگو نبودند نیروهای کمکی را فرستادند. هوا تاریک شد و محیط بانان را پیدا نکردند. صبح امروز توانستند محیط بانان را پیدا نمایند که با تیر جنگی به شهادت رسیده بودند.

درباره مظنونان شهادت این حادثه جعفر رحمتی، رئیس پلیس مطلعی استان زنجان، نیز گفت: پس از دستگیری مظنون اول، اقدامات برای دستگیری فرد دیگر شروع شد و این فرد نیز دستگیر شد. در آنالیز از منزل این افراد گوشت شکار و اسلحه نیز پیدا شد.

فقر شدید عامل شکار در مناطق محلی

محمد درویش درباره شهادت این دو محیط بان به خبرنگاران می گوید: بیش از هزار نفر از محیط بان و جنگلبان معلول و به شدت زخمی شده اند، تا به امروز بیش از 150 نفر آنها را از دست داده ایم و خانواده بعضی از آنها نیز تهدید می شوند.

اما دلیل کشته شدن این دو محیط بان چیست؟ محمد درویش می گوید: بستگی دارد عامل شهادت چه کسانی باشند، مثلا عضو یک باند حرفه ای شکار باشند یا شکارچی محلی. اگر عاملان این حادثه از شکارچیان محلی باشند باید گفت جامعه محلی در اثر فلاکت مالی و تحریم ها به شدت فقیر شده اند و ممکن است مردم برای گذران زندگی خود به شکار یا قطع درختان روی بیاورند. یک شکار هم می تواند مایحتاج یک خانواده را فراهم کند.

او می گوید: طبیعت ایران صحنه یک جنگ اعلام نشده است. با توجه به جمعیت ایران و وسعت مناطق حفاظت شده، این نسبت قتل و کشتار در جهان بی نظیر است و در هیچ کشوری این تعداد از محیط بانان و متخلفان در درگیری مستقیم کشته نمی شوند. این نشان دهنده یک خلا جدی در نظام آموزشی ماست. اگر نظام آموزش و پرورش و رسانه های رسمی کشور در این مورد به درستی مطلع سازی ننمایند شرایط به مراتب از این بدتر می گردد.

این فعال محیط زیست می گوید: بهتر است که فرمانده های حفاظت سازمان محیط زیست از جنس محیط زیست باشند. متخلفان، دشمن کشور نیستند، آنها هم وطنانی هستند که مطلع و توجیه نشده اند. باید با آنها برخورد مجابی داشت نه قهری.

درویش ادامه می دهد: در بسیاری از مناطق جهان به سمتی رفته اند که پاسگاه های محیط بانی و مراکز دیده بانی به منابع نرم افزاری، دیجیتالی و نصب دوربین های هوایی و رصد شبانه روزی مجهز شوند. در این حالت دیگر احتیاج نیست محیط بان با متخلف روبه رو و چنین درگیری هایی ایجاد گردد.

مسلح بودن محیط بانان خطری برای آنهاست

از سوی دیگر اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست می گوید: در زنجان و حوالی منطقه ای که این حادثه اتفاق افتاده حیواناتی چون کل و بز، قوچ و میش مورد توجه شکارچیان است.

کهرم درباره حمل سلاح و استفاده از آن توسط محیط بانان می گوید: باور دارم که باید اسلحه را از محیط بان گرفت. وقتی شکارچی ماشین محیط بانان را می بیند دچار ترس و وحشت می گردد. اگر اسلحه از محیط بانان گرفته گردد، شکارچی ها به سمت آنها شلیک نکرده و جان آنها به خطر نمی افتد.

او ادامه می دهد: معمولا محیطبانان ما دو نفره برای گشت می فرایند، از سوی دیگر معمولا شکارچی ها محلی هستند و در خود منطقه شناخته شده اند. بنابراین کافی است محیط بانان گزارش متخلفان را به مرکز و پایگاه محیط زیست بدهند.

کهرم در سرانجام می گوید: از سوی دیگر اگر محیط بانان از اسلحه استفاده نمایند با مجازات روبرو می شوند. مسلح بودن محیط بانان فقط باعث کشته شدن آنها می گردد. پیش از این هم محیط بانان به دلیل استفاده از اسلحه، احکام چند ساله زندان و حتی اعدام گرفتند. ماشالله مهنایی در بهبهان، اسعد تقی زاده و غلامحسین خالدی در یاسوج به دلیل استفاده از اسلحه خود با احکام قضایی روبرو شدند.