پیشکسوت موسیقی: نان هم نداشته باشیم حال مان با ساز خوب است

به گزارش مجله همراهان، نائبعلی صحرا روشن از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی ایران معتقد است هنرمندان فعال این عرصه حتی اگر هم در تامین هزینه های روزانه خود با مشکل روبرو شوند، اما همچنان به کار خود ادامه می دهند.

پیشکسوت موسیقی: نان هم نداشته باشیم حال مان با ساز خوب است

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، هفت ساله بوده که مادرش را از دست داده و مجبور شده پدرش (نیازعلی صحرا روشن- نوازنده کمانچه) را برای اجرا در مجالس عروسی همراهی کند؛ از همان موقع خوانندگی و نوازندگی را یاد می گیرد. نائبعلی صحراروشن حالا هفتاد ساله است. هفت فرزند دارد. همسر و دخترش هم نواختن دوتار را از او یاد گرفته اند.

موهایش را رنگ می کند، ریش هایش را می زند تا به گفته خودش بتواند به وسیله موسیقی پولی در بیاورد و دیگران نگویند افتاده است و دیگر نمی تواند کار کند. برای همه اجراهایش لباس محلی خراسان شمالی که بیان گر فرهنگ همان منطقه است، می پوشد. چاروق دست دوزی که بابتش یک میلیون تومان پول داده است، پا می کند. همه این کار ها را برای معرفی و حفظ فرهنگ جایی که در آن زندگی می کند، انجام می دهد.

این هنرمند فقط از راه موسیقی امرار معاش می کند. به گفته خودش مدتی پول بیمه اش را واریز کرده و حالا ماهانه حدود 600 هزار تومان حقوق دریافت می کند. از طرفی آدم های خیرخواه منطقه ای که در آن زندگی می کند، دست او و هنرمندان دیگر را می گیرند تا در مخارج زندگی شان نمانند.

وی که درجه هنری دارد، برای چندمین بار است که در جشنواره موسیقی نواحی حضور دارد و تا کنون در کشور های از جمله ترکیه، یونان، عراق، ترکمنستان و آذربایجان هم اجرا داشته است. روشن در حال حاضر بیشتر وقتش را برای آموزش پایکوبی چوب که به اسب چوبی خراسان هم شهرت دارد، می گذارد. پایکوبی چوب در منطقه خراسان شمالی جنبه آرایش نظامی داشته است. مردم اهالی این خطه، خودشان را به وسیله چوب برای جنگ آماده می کردند که به مرور زمان جنبه نمایشی و حرکات موزون را پیدا می کند.

اگرچه او همچنان هنرش در خراسان شمالی را آموزش می دهد، با این حال از اینکه استفاده از کیبورد ارگ، همه گیر شده شاکی است می گوید: در زمان قدیم حدود 48 ساعت در عروسی ها می زدیم. اگر در عروسی ها، عاشیق ها نبودند، عروس ها خانه داماد نمی رفتند. ما دو نوع عاشیق داریم یکی عاشیق های آذربایجان و دیگری عاشیق های خراسان. از زمانی که اُرگ ها و کامپیوتر ها وارد بازار موسیقی شده اند، بازار هنرمندان بخش موسیقی اقوام، آن هایی که سُرنا، دُهل، کمانچه و قُشمه می زنند، کساد شده است. به همین دلیل باز هم برگزاری جشنواره هایی مثل موسیقی نواحی برای ما غنیمت است و روحیه مان با حضور در این رویداد ها عوض می شود. از طرفی به نحوی برای ما کمک مالی هم محسوب می شود.

روشن گفت: هنرمند باید دل مردم را شاد کند. ما هم تا کنون دل بسکمک از مردم را شاد کرده ایم. ما خودمان را شریک مال مردم می دانیم، اما حالا وضع فرق کرده است. سه طایفه عاشیق ها، درویش ها و لوطی ها (زمانی که هیچ وسیله ارتباطی وجود نداشت، لوطی ها کار خبرنگاران را انجام می دادند) باید هزینه زندگی شان را از ملت تامین می کردند. ما موسیقی را انتخاب کرده ایم. اگر نان هم برای خوردن نداشته باشیم. همین که نیم ساعتی ساز بزنیم، حالمان خوب می شود.

گروه صحرا روشن، آهنگ شاد گوهر جون که در عروسی ها اجرا شده و یکی از قدیمی ترین موسیقی های منطقه خراسان شمالی از جمله حل لو و هرایی را شامل می شوند می شوند در مراسم افتتاحیه دوازدهمین جشنواره موسیقی نواحی اجرا کردند.

دوازدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران از 16 آبان ماه در کرمان آغاز به کار کرده و با حضور 280 هنرمند از سراسر کشور تا 19 آبان ماه ادامه دارد.

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 11 دی 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: hmvd.ir شناسه مطلب: 592

به "پیشکسوت موسیقی: نان هم نداشته باشیم حال مان با ساز خوب است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پیشکسوت موسیقی: نان هم نداشته باشیم حال مان با ساز خوب است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید