دانشمندان کشف نموده اند که ما انسان ها هنوز ژن های داشتن پوشش کامل خز و موی انبوه رو بدنمان را داریم! - مجله همراهان

با این حال همه اجداد ما دارای خز فراوان بودند. بر اساس یک مطالعه نو بر روی پستانداران نسبتاً بدون مو، ما هنوز هم ژن های لازم برای پرمویی یا هیرسوت شدن را داریم. البته به نظر می رسد که این ژن ها خاموش شده اند.

آماندا کوالچیک، ژنتیک شناس دانشگاه پیتسبورگ و تیمش در جستجوی نزدیک به 20000 ژن کدکننده و 350000 ژن تنظیم کننده، برای مقایسه با 62 گونه پستاندار مختلف، مکانیزمی را در پشت این تغییرات شگفت انگیز پیدا کردند.

ظهور مجدد یک صفت در دودمان های نامرتبط به عنوان تکامل همگرا شناخته می گردد. در خصوص بی مویی، حداقل نه مرحله مختلف به طور مستقل در شاخه های مختلف درخت خانوادگی پستانداران تکامل یافته است.

به عبارتی مکانیسم انتخاب طبیعی به تدریج کار خودش را نموده. در خصوص فیل ها، بی مویی راهی برای از دست دادن سریعتر گرما است. در پستانداران دریایی، بی مویی، یعنی صاف و صیقلی شدن و به معنای مقاومت کمتر در حرکت در آب است و در انسان ها عاری شدن از خز احتمالاً به درد تنظیم حرارت و کاهش انگل ها می خورده.

از آنجایی که حیوانات تحت فشار تکاملی برای ریزش مو هستند، ژن های کد کننده مو از اهمیت کمتری برخوردار می شوند.

بعضی از تغییرات ژنتیکی ممکن است مسئول ریزش مو باشند. بعضی دیگر می توانند آسیب های جانبی پس از توقف رشد مو باشند.

با اینکه ما هنوز بسیاری از ژن های کدکننده خز اجدادی خود را حفظ نموده ایم، تجمع این جهش ها تنها باعث خاموش و نه از بین رفتن آنها شده است.

این تیم بعلاوه صدها ژن تنظیم کننده نو مرتبط با مو و بعضی ژن های بالقوه نو کدکننده مو را شناسایی کردند. اینها ممکن است برای افرادی که سعی در بازیابی موهای از دست رفته به علت اختلالات پوستی یا شیمی درمانی دارند، مهم باشد.

کوالچیک می گوید: تعدادی از ژن ها وجود دارد که ما اطلاعات زیادی در خصوص آنها نداریم. ما فکر می کنیم که آنها می توانند در رشد و نگهداری مو نقش داشته باشند.

این تحقیق در eLife منتشر شده.