هشدار آمریکایی ها به پکن؛ به ایران نزدیک نشوید! - مجله همراهان

به گزارش تسنیم، مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاه ها نشستی با حضور کارشناسان و دیپلمات های سابق کشورمان و چین با عنوان برنامه 25 ساله همکاری تهران- پکن و چشم انداز مناسبات ایران و چین در دو دهه آینده برگزار کرد.

هوا لمینگ، سفیر سابق چین در ایران نیز که به صورت اسکایپ در نشست آنالیز برنامه همکاری های 25 ساله ایران و چین شرکت نموده بود گفت: من دو بار و جمعا 10 سال در ایران کار کردم. من شاهد انقلاب اسلامی شما و همچنین تمام تنوعات روابط ایران و چین بود. در زمان شاه، ایران چین را نمی شناخت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا اندازه ای روابط بین دو کشور سرد بود. اما بعد از سفر دکتر ولایتی و وزیر خارجه چین به تهران رابطه سیاسی بین دو کشور بسیار خوب شد و به نظرم رابطه سیاسی بین دو کشور بعد از انقلاب بسیار بهتر شد.

وی ادامه داد: منتها زمانی که من سفیر بودم رابطه اقتصادی از رابطه سیاسی عقب افتاده بود. ظرف 5 سال باوجود کوشش های من مناسبات بازرگانی بسیار ناچیز بود، زیرا ما نفت ایران را وارد نمی کردیم؛ و مناسبات چیزی بیشتر از 400 میلیون دلار نبود. این موضوع تا 93 ادامه داشت وقتی که چین به یک کشور وارد نماینده نفت تبدیل شد. ما در همان زمان نتوانستیم به دلیل هماهنگ نبودن دستگاه های چین نفت ایران و خاورمیانه را بخریم. از سال 96 رشد روابط بسیار سریع بود.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: ما هیچ مسئله ای نداریم. تنها مشکل در مناسبات ایران و چین، آمریکا بوده است. همواره مقامات ارشد آمریکا به چین هشدار می دادند که به ایران نزدیک نشوید.

سفیر سابق چین در ایران گفت: در 2016 رئیس جمهور چین بعد از 13 سال به ایران سفر نموده بود. هر دو کشور موافقت کردند که یک روابط استراتژیک ایجاد گردد. آمریکا فشار های زیادی به چین و ایران آورده است. هفته گذشته در نیویورک تایمز و وال استریت خبری منتشر شد که تفاهمنامه 25 ساله بین ایران و چین منتشر شد و نیویورک تایمز حتی متن کامل آن را منتشر کرد. آن ها می خواهند به افکار عمومی آمریکا بگویند دو کشور ایران و چین به عنوان دشمن آمریکا می خواهند به یکدیگر نزدیک شوند. هفته گذشته نیز انتقاداتی در داخل ایران مطرح شد. در مقایسه در داخل چین انتقاداتی صورت نگرفت. زیرا این مسئله هنوز رسمی نشده و دو کشور درحال آنالیز جزئیات این تفاهمنامه هستند.

وی ادامه داد: آمریکا برای 20 سال سعی داشت جلوی رشد مناسبات ایران و چین را بگیرد و اکنون سوژه داغی برای ایجاد یک سوتفاهم پیدا نموده است. اما به نظرم نباید این سوژه در اختیار کشور های دشمن ایران و چین قرار بگیرد.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به سابقه شما در ارتباط با ایران چه ارتباطی باید بین مردم دو کشور ایجاد گردد که به نفع مردم دو کشور باشد گفت: این همواره یکی از ضعف های مردم دو کشور بوده که باوجود روابط قوی سیاسی-اقتصادی شناسایی مردم دو کشور از یکدیگر بسیار کم بوده است. چینی ها اطلاعاتشان درمورد ایران را از رسانه های غربی می گیرند و در مقابل هم به نظرم باید در مورد چین هم اینطور باشد. پس به نظرم باید ارتباطات مردمی دو کشور باید بیشتر گردد.

دکتر وو بینگ بینگ عضو هیات علمی دانشگاه پکن نیز که به عنوان مهمان دیگری در این نشست حضور داشت گفت: بخش مهم برای توسعه ایران فن آوری های تک است. ما می توانیم بیمارستان ها و پروژه های مشترکی است که می توانیم داشته باشیم. حوزه دوم همکاری دو کشور در حوزه های آموزشی است. مبادلات فرهنگی نیز بسیار مهم است. اکنون تعداد کتاب هایی که از ایران به چینی ترجمه می گردد بسیار زیاد است. در ایران نیز باید آثار مهم چینی به زبان فارسی ترجمه گردد.

وی ادامه داد: موضوع سوم مربوط به فناوری های صنعتی مانند خودروسازی یا پتروشیمی است. ما اکنون از سمت نفت به سمت گاز حرکت می کنیم و باید همکاری ها باید از حوزه نفت به گاز به سمت پتروشیمی حرکت کند.

وو بینگ گفت: حوزه گردشگری نیز بسیار مهم است و پس از کرونا باید خود را آماده افزایش گردشگری کنیم.

وی ادامه داد: نکته چهارم همکاری منطقه ای است. همکاری ایران و چین می تواند باعث ثبات بیشتر در کشور هایی مانند سوریه و عراق گردد.

وی در حوزه افزایش همکاری فرهنگی گفت: ما دارای دانشجو های ایرانی زیادی در پکن هستیم. موضوع دوم رسانه های اجتماعی است. ما می توانیم از این طریق یک شناخت فرهنگی از یکدیگر داشته باشیم. موضوع دیگری که از نظر او مهم بود ساخت خبر جعلی در فضای رسانه ای است که مقابله با آن از اهمیت زیادی برخوردار است.

دکتر جین لیانگ شیانگ هم در این نشست گفت: همانطور که می دانید بحث های زیادی درباره مناسبات ایران و چین مطرح است. ایران و چین دلایل زیادی برای داشتن مناسبات راهبردی دارند. تجارب زیادی داشتند در مورد تحقیر غرب علیه این دو کشور. ما بحث تحریم ها تجربه کردیم. ما حاکمیت و استقلال ملی را به عنوان دغدغه های مشترک داریم.

در دوره بیماری کرونا هم مناسبات ما متاثر از این ویروس شده است، ظریف وزیر خارجه ایران حمایت خود از چین را ابراز کرد و ایران از نخستین کشور هایی بود که به چین اقلام پزشکی ارائه کرد. چین هم حمایت متقابل به ایران انجام داد و ما تجربه و دانش خود را نیز در اختیار ایران قرار دادیم.

چین می تواند قدرت اقتصادی مهمی برای ایران باشد و در برجام هم این نقش را ایفا نموده است. ایران هم شریک مهمی در طرح جاده و کمربند بود تا این طرح پیش برود.

چین هرگز در امور داخلی کشور های دیگر مداخله ننموده است. اما باوجود این تاریخ مشترک و روابط محبت آمیز مناسبات به اندازه مناسب پیشرفت ننموده است و احتیاج به کنشگری فعالتری است.

یکی از صحبت هایی که وجود دارد پایگاه نظامی است که هرگز درست نیست. حتی پایگاه چین در جیبوتی نیز لوجستیک است.

موضوع دیگر فعالیت اقتصادی چین در ایران است. چین به دنبال یک رابطه برد-برد است.

نکته دیگر سیاسی شدن مسائل بین دو کشور است. متاسفانه مناسبات دو کشور به دلیل نگرانی های داخلی در ایران هنوز پیشرفت کافی نداشته است.

اما در مجموع اعتقاد دارم مناسبات آینده روشنی دارد، اما سیاسی شدن مسائل باعث شده این نگاه نادرست نسبت به چین در ایران شکل بگیرد.

من معتقدم دانشمندان ایرانی به روشن شدن این مسئله می توانند یاری نمایند تا شناخت بهتری از پکن در ایران شکل بگیرد و اینکه چهره واقعتری از چین در ایران ارائه دهند.

دکتر جین لیانگ شیانگ در پاسخ به این سوال که ایران چطور می تواند در یک کمربند یک جاده یاری کند و نقش ایران چیست گفت: نکته اول ارتباطات ایران در منطقه است. نکته دوم اینکه ایران در حوزه انرژی بسیار غنی است. در حوزه اقتصادی نیز همکاری های خوبی می توانیم داشته باشیم. ایران و چین کوشش می نمایند بر تحریم ها فائق بیایند.