گوستاوو سانتاولایا؛ از بابل تا آخرین ما - مجله همراهان

در ابتدا موسیقی بازی ها تنها نوار کاستی بود که پشت سر هم پخش می شد. اما به تدریج موسیقی به وسیله خود کامپیوترها و کنسول ها نواخته شد. موسیقی ای که امروزه در بازی ها به گوش مان می رسد، تفاوتی با موسیقی در صنعت فیلم و سینما ندارد. با این حال، کنسول های بازی در ابتدا فقط توانایی فراوری چهار صدای مختلف را داشتند و آهنگسازها با همان چهار صدا، موسیقی هایی می نواختند که امروزه آن ها را به وسیله ارکست های بزرگ اجرا می نمایند.

ورود موسیقی به شکل تمام و کمال اش در بازی های ویدیویی، هم زمان با ورود CD به این صنعت آغاز شد. فضای زیاد دیسک های فشرده این امکان را فراهم کرد تا فایل های موسیقی وارد بازی ها شوند. کنسول ها هم به قدرتی رسیده بودند تا این فایل ها را اجرا نمایند؛ بدون این که در تجربه بازی خللی وارد گردد.

با ورود CD به بازی های ویدیویی، سبک خاصی که با نام موسیقی بازی ویدیویی شناخته می شد از بین رفت و از آن موقع به بعد، با موسیقی بازی مثل موسیقی فیلم رفتار شد. طوری که آهنگسازهای معروف سینما هم وارد صنعت بازی های ویدیویی شدند و آغاز به ساخت موسیقی برای بازی ها کردند.

آهنگسازهایی مثل Harry-Gregson Williams و Hans Zimmer به کنار، یکی از آهنگ سازهای بزرگی که اخیرا برای اولین بار وارد صنعت بازی های ویدیویی شده، گوستاوو سانتاولایا (Gustavo Santaolalla) است.

سانتاولایا متولد آرژانتین است. او از همان کودکی به موسیقی روی آورده و در گروه های موسیقی مختلفی نواخته است. آلبوم های موسیقی هم که او در دهه هشتاد در آرژانتین عرضه نموده محبوبیت زیادی پیدا نموده اند. سانتاولایا به ادغام موسیقی راک با موسیقی محلی آرژانتینی معروف است. سبک جدیدی که او به وجود آورد، نقش بسزایی در محبوبیت اش در آرژانتین دارد.

قطعه ای از موسیقی فیلم بابل

آلبوم موسیقی که سانتاولایا با آن در آرژانتین معروف شد، چند آهنگ داشت که به وسیله یک چارانگو (Charango) نواخته می شد. چارانگو یک ساز زهی است که در آمریکای جنوبی محبوبیت زیادی دارد. این چند آهنگی که سانتاولایا با چارانگو نواخته بود، از همان موقع سبک موسیقایی او را شکل داد. مایکل مان (Michael Mann) هم اولین نفری بود که از آهنگ سانتاولایا در فیلم اش استفاده کرد. او یکی از آهنگ های آلبوم اش را برای فیلم The Insider انتخاب نموده بود.

پس از آن، سانتاولایا در سال 2000 اولین فیلم اش را آهنگسازی کرد. او موسیقی فیلم عشق سگی (Amores Perros) ساخته آلخاندرو گونزالز اینیاریتو را ساخت و از همان چارانگوی اش برای نواختن موسیقی متناسب با داستان فیلم استفاده کرد.

فیلم بعدی اینیاریتو هم به وسیله سانتاولایا آهنگسازی شد. او سبک خود را برای ساخت موسیقی فیلم 21 گرم هم حفظ کرد. سانتاولایا یک سال پس از این فیلم موسیقی شگفت انگیز فیلم خاطرات موتورسیکلت را ساخت. با این حال، معروفیت او در دنیای سینما با کسب اسکار در سال 2005 شکل گرفت. این آهنگساز آرژانتینی موسیقی فیلم کوهستان بروک بک را ساخت و توانست اسکار برترین موسیقی متن را تصاحب کند. همکاری دوباره او و اینیاریتو در سال 2006، سانتاولایا را به یکی از هشت نفری تبدیل کرد که در تاریخ پیروز به کسب اسکار برترین موسیقی برای دو سال متوالی شد ه اند.

سانتاولایا به عنوان اولین بازی ویدیویی اش، آهنگسازی بازی آخرین ما (The Last of Us) را بر عهده گرفت. سانتاولایا با موسیقی اش می تواند حجم زیادی از احساس را منتقل کند و این موضوع مطمئنا یکی از دلایل اصلی انتخاب او به عنوان آهنگساز بازی آخرین ما بوده است.

موسیقی بازی آخرین ما

کارگردان آخرین ما، نیل دراکمن درباره انتخاب گوستاوو سانتاولایا برای بازی اش می گوید که با توجه به علاقه زیادی که به موسیقی سانتاولایا داشت، او را برای کار در پروژه آخرین ما انتخاب کرد و به او آزادی کامل داد. سانتاولایا هم داستانی خاص در آخرین ما دیده بود و نحوه به تصویر کشیده شدن روابط انسانی در بازی را دوست داشت. با توجه به فیلم های قبلی سانتاولایا که بیش تر درباره روابط پیچیده افراد و به تصویر کشیدن شان بود، انتخاب او برای آخرین ما صحیح به نظر می رسید. سازندگان بازی می خواستند با استفاده از موسیقی احساس زیادی را تداعی نمایند و در هدف شان هم پیروز بوده اند. موسیقی آخرین ما توانست در جوایز BAFTA سال 2013 نامزد برترین موسیقی سال گردد.

آخرین فیلمی که به وسیله گوستاوو سانتاولایا آهنگسازی شده، فیلم آرژانتینی Wild Tales است. او فعلا موسیقی فیلم یا آلبوم جدیدی در دست ساخت ندارد، اما با توجه به دراماتیک تر شدن هر چه بیش تر بازی های ویدیویی، شاید باز هم او را به عنوان آهنگساز در بازی های دیگر ببینیم.