وجوه مثبت و منفی یک تجربه آنلاین - مجله همراهان

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

این مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگاران، از تجربه خود در برگزاری کلاس های آنلاین درس ادبیات گفت: با توجه به شرایطی که پیش آمد و گسترش ویروس کرونا، عملا به ناگزیر چاره ای جز این نبود که برنامه ها به این شکل برگزار شود. ما در شرایط اجبار و اضطرار قرار گرفتیم، شاید هم برای چنین شرایطی چندان آمادگی قبلی نداشتیم؛ یعنی شاید اگر خیلی زودتر به آن فکر و تمهیداتی برایش اندیشیده شده بود، الان می توانستیم با کیفیت خیلی بهتری برنامه ها را برگزار کنیم.

او اضافه کرد: بحث استفاده از فضای مجازی و برگزاری کلاس های آنلاین قبلا هم بوده، برخی از انجمن ها، دانشگاه ها و مراکز تجاری کلاس ها و فعالیت های شان را در فضای مجازی برگزار می کردند اما به این گستردگی نبود و با این جزئیات به چالش ها و مسائلش فکر نشده بود.

جعفری با اشاره به برخی چالش های برگزاری کلاس های آنلاین اعلام کرد: متاسفانه تجربه خوبی از این کلاس ها ندارم و این از باب کیفیت برگزاری کلاس هاست. از این نظر که ضرورت این مسئله ما را ناگزیر به این شیوه برگزاری کرد، مسئله ای ندارم و می دانم این ضرورت در آینده قطعا گسترده تر و بیشتر خواهد شد؛ یعنی شرایطی پیش خواهد آمد که ما ناگزیریم بیشتر در فضای مجازی کلاس برگزار کنیم. شاید اصلا اتفاقاتی که افتاد سر و شکل دانشگاه های ما را هم دگرگون کند و آموزش مجازی و الکترونیک برجسته تر شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد شیراز ادامه داد: از نظر دسترسی، مخاطبان ما چه دانشجویان تخصصی ادبیات و چه غیرتخصصی با چالش ها و مسائل زیادی روبرو هستند؛ برخی های شان ممکن است گوشی ها و سیستم های شان قابلیت لازم را نداشته باشد. از سویی، یکی از الزامات برگزاری کلاس های آنلاین، اختصاص اینترنت رایگان است که در این زمینه اقداماتی شد. مسئله بعدی این است که بچه های ما آموزش ندیده اند و با نحوه استفاده از نرم افزارها و کیفیت آن ها خیلی آشنا نیستند و از طرفی فرهنگ آموزش مجازی هنوز در جامعه ما راه نیفتاده است و عملا این روزها چالش هایی را از این نظر می بینیم که به فرهنگ استفاده از فضای مجازی برای آموزش برمی شود.

جعفری سپس با بیان این که بروز اشتباهات در کلاس های آنلاین به آسیب های روحی منجر می شود اظهار کرد: بروز برخی اشتباهات لحظه ای که توسط دانش آموزان یا معلمان اتفاق می افتد، در شبکه های مجازی می چرخد و قطعا آسیب های روحی و روانی خیلی بدی روی این افراد خواهد گذاشت، برخی های شان ممکن است اعتماد به نفس و انگیزه های شان را از دست بدهند و حتی منجر به ترک تحصیل شان شود.

او در ادامه به بیان محاسن کلاس های آنلاین ادبیات پرداخت و گفت: اما فارغ از همه این مسائل، قطعا آموزش مجازی یک ضرورت است و ادبیات و غیرادبیات هم ندارد. حتی گرچه این حرف بزرگی است اما می تواند برخی از ضعف های ما را در تدریس بپوشاند. این قابلیت الان وجود دارد که تدریس استادان درجه یک و تراز اولی که بر موضوعات مختلف ادبی تسلط دارند ضبط شود و حتی به شکل آنلاین حضور پیدا نمایند و تدریس نمایند و این تدریس در کل کشور برای علاقه مندان توزیع شود، این باعث می شود معضل استفاده خیلی از استادانی که شاید صلاحیت و شایستگی تدریس برخی از موضوعات را ندارند و گاهی کیفیت نازل و پایین برخی از استادان در برخی از شهرهای دورافتاده یا استان هایی که از استادان درجه یک محروم هستند حل شود و عملا دانشجویان ما می توانند به کیفیت بهتری از تدریس دسترسی پیدا نمایند.

مرتضی جعفری اضافه کرد: حتی استادان بازنشسته که به لحاظ رفت وآمدی سختی هایی دارند، با توجه به این که الان می توانند در خانه تدریس نمایند، این طرفیت وجود دارد که حتی دانشگاه ها به صورت حق التدریسی از محضر آن ها هم بهره مند شوند. به طور کلی قطعا آموزش مجازی مفید است و فواید آن خیلی بیشتر از مضراتش است اما باید برای چالش های آن هم فکری شود.

این مدرس ادبیات امکان استفاده این درس از کلاس های آنلاین را بهتر دانست و اعلام کرد: من فکر می کنم چون ادبیات بیشتر مبتنی بر گفتمان و گفت وگو است امکان استفاده بهتری از این فضا دارد. شاید برای درس هایی که به محاسبات، نوشتن و دیدن احتیاج دارد، این کار را سخت نموده باشد. هرچند که حالا فضاهای فراهم شده برای کلاس ها هم زمان همه این دسترسی ها را هم دارند. من فکر می کنم استادانی که در این حوزه با چالش روبرو می شوند به دلیل نداشتن اطلاع از امکانات این فضا است. همان طور که قبلا کلاس های تربیت معلم وجود داشت، با این سر و شکل جدید هم قطعا اقتضائات و نکاتی وجود دارد که اگر آموزش داده شود، می شود این مسائل را کمتر کرد. من فکر می کنم برای درس ادبیات این فضاها محدودیتی ایجاد ننموده باشد اما در خصوص رشته های دیگر نمی توانم خیلی اظهارنظر کنم.